Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ

              ΤΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΠΑΡΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ
                                                                                                                                               
Τρία στα τέσσερα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα -από τους λύκους μέχρι τα λιοντάρια και τις αρκούδες- βρίσκονται σε δραματική παρακμή σε όλο τον κόσμο, μια τάση που απειλεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες παρενέργειες στη λειτουργία των οικοσυστημάτων.

Διεθνής μελέτη που δημοσιεύεταιστο περιοδικό Science εξέτασε την κατάσταση 31 μεγάλων αρπακτικών και διαπίστωσε ότι το 75% παρουσιάζει δραματική συρρίκνωση των πληθυσμών. Επιπλέον, 17 από τα είδη που εξετάστηκαν καταλαμβάνουν σήμερα μόλις το μισό από το το αρχικό ενδιαίτημα.  Τα αφρικανικά λιοντάρια, για παράδειγμα, έχουν χάσει το 83% της αρχικής τους γεωγραφικής εξάπλωσης.

Πολλά αρπακτικά θηλαστικά έχουν ήδη εξαφανιστεί από τη Δυτική Ευρώπη, τις ανατολικές ΗΠΑ και άλλες χώρες του ανεπτυγμένου χώρου. Η παρακμή των κυνηγών επεκτείνεται τώρα στη Νοτιοανατολική Ασία αλλά και την Αφρική, προειδοποιεί η ερευνητική ομαδα.

«Η περιορισμένη ανοχή που δείχνει ο άνθρωπος σε αυτά τα είδη είναι μείζων παράγοντας στις προσπάθειες διατήρησης» επισημαίνει ο Ουίλιαμ Ριπλ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον, επικεφαλής της διεθνούς μελέτης.

«Εμείς υποστηρίζουμε ότι τα ζώα αυτά έχουν το εγγενές δικαίωμα στην επιβίωση. Παράλληλα όμως προσφέρουν οικονομικές και οικολογικές υπηρεσίες» προσθέτει.

Οι υπηρεσίες που προσφέρουν τα αρπακτικά έγιναν εμφανείς στην περίπτωση του Εθνικού Πάρκου Γέλοουστοουν στις ΗΠΑ, όπου οι λύκοι είχαν αρχικά εκλείψει λόγω του ανελέητου κυνηγιού.

Η μείωση των λύκων οδήγησε σε δραματική αύξηση των ελαφιών, τα οποία όμως κατέστρεψαν τα νεαρά δενδρύλλια καθώς βοσκούσαν και μείωσαν έτσι τις πολύτιμες συστάδες δέντρων. Η βλάστηση στο πάρκο άλλαξε φυσιογνωμία και οι κάστορες δεν είχαν πια δέντρα για να φτιάξουν τις φωλιές τους.

Η επαναφορά των λύκων στο Γέλοουστοουν ήταν ένα σπάνιο παράδειγμα επιτυχίας στις προσπάθειες διαχείρισης των οικοσυστημάτων.

Σε άλλες περιπτώσεις, τα νέα δεν είναι τόσο καλά. Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, επισημαίνει η μελέτη, η μείωση των λιονταριών και των λεοπαρδάλεων οδήγησε σε αύξηση των μπαμπουίνων που καταστρέφουν καλλιέργειες και κυνηγούν οικόσιτα ζώα.

Στη νοτιοανατολική Αλάσκα, η μείωση των ενυδρίδων οδήγησε σε αύξηση των αχινών και εξαφάνιση των λιβαδιών από φύκη.

Η παλιά αντίληψη ότι τα αρπακτικά είναι επιβλαβή και μειώνουν τους πληθυσμούς άλλων ζώων είναι πια παρωχημένη, λέει ο Δρ Ριπλ.

«Οι εργασίες στο Γέλοουστοουν και άλλες περιοχές δείχνουν πώς το ένα είδος επηρεάζει το άλλο. Σε κάνει ταπεινό ως επιστήμονα το να βλέπεις πόσο διασυνδεδεμένα είναι τα πάντα στη φύση».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου